Αλκοoλικές οι Νύχτες» (MINOS EMI Greece,2012)

[EnterG]

01:Αλκοολικες οι νυχτες

Είναι κάποιες βραδιές που δεν ξέρω τι έχω,
είναι κάποιες στιγμές που απ’ όλα απέχω.
Είναι κάποιες βραδιές που τα πάντα μου φταίνε,
είναι κάποιες στιγμές που τα δάκρυα καίνε,
όμως εσύ, δεν είσαι εδώ.

Αλκοολικές οι νύχτες μακριά σου τρέμω να σε δω,
αλκοολικά τα βράδια και σημάδια έχω στο μυαλό.
αλκοολικές οι νύχτες που πεθαίνω τρέμω να σε δω,
αλκοολικά τα βράδια και σημάδια έχω στο μυαλό.

Είναι κάποιες βραδιές που δεν ξέρω τι έχω,
είναι κάποιες στιγμές που απορώ πως αντέχω.
Είναι κάποιες βραδιές που τα πάντα μου φταίνε,
είναι κάποιες στιγμές που όσα ζήσαμε κλαίνε,
κι όμως εσύ, δεν είσαι εδώ.

Αλκοολικές οι νύχτες μακριά σου τρέμω να σε δω,
αλκοολικά τα βράδια και σημάδια έχω στο μυαλό.
Αλκοολικές οι νύχτες που πεθαίνω τρέμω να σε δω,
αλκοολικά τα βράδια και σημάδια έχω στο μυαλό.

Αλκοολικές οι νύχτες μακριά σου τρέμω να σε δω,
αλκοολικά τα βράδια και σημάδια έχω στο μυαλό.
αλκοολικές οι νύχτες που πεθαίνω τρέμω να σε δω,
αλκοολικά τα βράδια και σημάδια έχω στο μυαλό.

02:Συνοδευομαι

Και όπως τα ‘πινα εμφανίζεσαι μπροστά μου,
στο ίδιο στέκι που βρισκόμασταν παλιά,
αφήνω κάτω το ποτό για να σε πάρω αγκαλιά...
Βλέπω μαζεύεσαι, τα μάτια σου βουρκώνουν,
ρωτάω, καρδούλα μου, «πώς είσαι;», «πώς περνάς;»,
μα εσύ το βλέμμα κατεβάζεις και δειλά μου απαντάς:

Συνοδεύομαι
μου λες κι εγώ παιδεύομαι,
να ‘ξερες πόσο χαίρομαι
που το ‘ζησα μαζί σου και αυτό...
Συνοδεύομαι
μου λες κι εγώ παιδεύομαι,
για μένα μόνο ντρέπομαι
που ενόχλησα τον έρωτά σου αυτό.

Γυρίζω, κάθομαι στο μπαρ και σας κοιτάζω,
καταλαβαίνω πως για μένα του μιλάς,
μέσα μου ξέρεις σε θαυμάζω που μπορείς και να γελάς...
Και εκεί που νόμιζα πως είχα δει τα πάντα,
πίσω απ’ την πλάτη του στα μάτια με κοιτάς,
νομίζω κάτι μου ζητάς κι εσύ στα χείλη τον φιλάς...

Συνοδεύομαι
μου λες κι εγώ παιδεύομαι,
να ‘ξερες πόσο χαίρομαι
που το ‘ζησα μαζί σου και αυτό...
Συνοδεύομαι
μου λες κι εγώ παιδεύομαι,
για μένα μόνο ντρέπομαι
που ενόχλησα τον έρωτά σου αυτό.

03:Ποιος ειναι αυτος

Ξυπνάω χαμένος στ’ αυτοκίνητο
Κλειστό από μπαταρία το κινητό
Ίσα που αναπνέω, ούτε που θυμάμαι
Κι έξω από το σπίτι σου κοιμάμαι
Και τι να δω, και τι να δω

Ποιος είναι αυτός για σένα, φως μου
Είναι ο Θεός σου ή ο αδερφός σου
Είναι η ματιά μου θολωμένη
Κι ούτε που θέλω να σας δω
Μέσα στη ζάλη μου τι λέω
Εσύ δεν έχεις αδερφό..

Καρδιά μου, ράγισα, τι κάνω εδώ
Ίσα που αναπνέω, ούτε που θυμάμαι
Κι έξω από το σπίτι σου κοιμάμαι
Τι κάνω εδώ, τι κάνω εδώ

Ποιος είναι αυτός για σένα, φως μου
Είναι ο Θεός σου ή ο αδερφός σου
Είναι η ματιά μου θολωμένη
Κι ούτε που θέλω να σας δω
Ποιος είναι αυτός για σένα, φως μου
Είναι ο Θεός σου ή ο αδερφός σου
Μέσα στη ζάλη μου τι λέω
Εσύ δεν έχεις αδερφό

Ποιος είναι αυτός για σένα, φως μου
Είναι ο Θεός σου ή ο αδερφός σου
Είναι η ματιά μου θολωμένη
Κι ούτε κ θέλω να σας δω
Ποιος είναι αυτός για σένα, φως μου
Είναι ο Θεός σου ή ο αδερφός σου
Μέσα στη ζάλη μου τι λέω
Εσύ δεν έχεις αδερφό......

04:Αλεξισφαιρο γιλεκο

Ήρθες εχτές, νόμιζες λάβωσες,
μα την καρδία μου δεν τραυμάτισες.
Ήρθες εχτές, νόμιζες πλήγωσες,
μα την ψυχή μου ούτε καν άγγιξες.

Γιατί στην καρδιά μου έχω αλεξίσφαιρο γιλέκο,
η ψυχή μου μαδημένη σε μια χούφτα δάκρυα.
Όνειρό μου και ψυχή μου, όταν θα `ρθεις στην ζωή μου,
η ύπαρξή μου θα `ναι ήδη χίλια μίλια μακριά.
Γιατί στην καρδιά μου έχω αλεξίσφαιρο γιλέκο,
η ψυχή μου μαδημένη σε μια χούφτα δάκρυα.
Όνειρό μου και ψυχή μου, όταν θα `ρθεις στην ζωή μου,
η ύπαρξή μου θα `ναι ήδη χίλια μίλια μακριά.

Ήρθες εχτές, νόμιζες μάτωσες,
μα την καρδιά μου δεν τραυμάτισες.
Ήρθες εχτές, νόμιζες σκότωσες,
μα την ψυχή μου ούτε καν άγγιξες.

Γιατί στην καρδιά μου έχω αλεξίσφαιρο γιλέκο,
η ψυχή μου μαδημένη σε μια χούφτα δάκρυα.
Όνειρό μου και ψυχή μου, όταν θα `ρθεις στην ζωή μου,
η ύπαρξή μου θα `ναι ήδη χίλια μίλια μακριά.
Γιατί στην καρδιά μου έχω αλεξίσφαιρο γιλέκο,
η ψυχή μου μαδημένη σε μια χούφτα δάκρυα.
Όνειρό μου και ψυχή μου, όταν θα `ρθεις στην ζωή μου,
η ύπαρξή μου θα `ναι ήδη χίλια μίλια μακριά.

05:Λιωμα σε γκρεμο

Παύω πλέον να σε νοιάζομαι, δε σε χρειάζομαι
Και απορώ πόση αξία σου `χα.
Παύω πλέον να σε σκέφτομαι, το λέω και ντρέπομαι
Και όσα ακούμπησες πετάω ρούχα

Και μην πιστέψεις ότι πάω να τρελαθώ για σένα
Και μην πιστέψεις ότι ήτανε γραφτό
Εσύ με μένα μια ζωή να ζήσουμε μαζί
Και μην πιστέψεις σε σενάρια τρελά ρομαντικά
Και άλλα τέτοια χαζά
Πως κάθε βράδυ μόνος κλαίω
Όλα είναι στο μυαλό άκου εμένα που σου λέω...

Τυχαία γνωριστήκαμε, τυχαία φιληθήκαμε
Τυχαία ερωτευτήκαμε, τυχαία εμείς πεθαίνουμε, μωρό μου!..

Πίστεψε και αυτό σε παρακαλώ
Ποτέ δεν σκέφτομαι τα βράδια μας
Ποτέ τις νύχτες δεν μεθάω.
Πίστεψε και αυτό λιώμα σε γκρεμό
Δεν σε χρειάζομαι, τα μάτια σου δεν βλέπω, στο κενό πηδάω...

Και μην πιστέψεις ότι πάω να τρελαθώ για σένα
Και μην πιστέψεις ότι ήτανε γραφτό
Εσύ με μένα μια ζωή να ζήσουμε μαζί
Και μην πιστέψεις σε σενάρια τρελά ρομαντικά
Και άλλα τέτοια χαζά
Πως κάθε βράδυ μόνος κλαίω
Όλα είναι στο μυαλό άκου εμένα που σου λέω...

Τυχαία γνωριστήκαμε, τυχαία φιληθήκαμε,
Τυχαία ερωτευτήκαμε, τυχαία εμείς πεθαίνουμε, μωρό μου!..

Πίστεψε και αυτό σε παρακαλώ
Ποτέ δεν σκέφτομαι τα βράδια μας
Ποτέ τις νύχτες δεν μεθάω.
Πίστεψε και αυτό λιώμα σε γκρεμό
Δε σε χρειάζομαι, τα μάτια σου δεν βλέπω, στο κενό πηδάω...

06:Παμε στοιχημα θα ξαναρθεις

Πες στον άλλον πως δικιά μου μια ζωή θα είσαι
όσο εγώ κι εσύ τα βράδια που περάσαμε μας καίνε
πες στον άλλον και να πάει να γαμηθεί
γιατί ποτέ του δε θα δει δυο μάτια αντρικά να κλαίνε

Πάμε στοίχημα θα ξαναρθείς
πάμε στοίχημα, μακριά μου δεν μπορείς
κι αν ρωτάς εγώ, καρδούλα μου, πώς τα περνάω

Δεν μπορώ να κοιμηθώ, αν δε νιώθω τ’ άρωμά σου
δεν μπορώ να κοιμηθώ, όσο δε χτυπάει στο στήθος μου τρελά η καρδιά σου

Έρχομαι με φόρα, πες του έληξε το θέμα σας
και γύρισε στον άντρα σου, να πάρει σάρκα τ’ όνειρό μας
έρχομαι με φόρα, πες του έκλεισε το σπίτι σας
γέμισε βαλίτσες κι έλα, άδειασέ τες στο δικό μας..

Πάμε στοίχημα θα ξαναρθείς
πάμε στοίχημα, μακριά μου δεν μπορείς
κι αν ρωτάς εγώ, καρδούλα μου, πώς τα περνάω

Δεν μπορώ να κοιμηθώ, δε νιώθω τ’ άρωμά σου
δεν μπορώ να κοιμηθώ, όσο δε χτυπάει στο στήθος μου τρελά η καρδιά σου

07:Το φιδι

Θυμάμαι όλες εκείνες τις στιγμές που ζήσαμε
Ερωτευμένοι αρχίσαμε κι εγώ μεθούσα από τα φιλιά σου
Θυμάμαι όλα τα όνειρα στη μέση αφήσαμε
Και ευτυχισμένοι ζήσατε με τον καινούργιο σου τον έρωτά σου

Όσο δέρμα κι αν πετάξεις, φίδι είσαι δε θ’ αλλάξεις
Όσα δάκρυα κι αν χάσεις, το φαρμάκι σου θα στάξεις

Θυμάμαι όλες εκείνες τις βραδιές που ζήσαμε
Ευτυχισμένοι αρχίσαμε κι εγώ ανάσαινα απ’ τα φιλιά σου
Θυμάμαι όλα τα όνειρα στη μέση αφήσαμε
Και ευτυχισμένοι ζήσατε με τον καινούργιο σου τον έρωτά σου

Όσο δέρμα κι αν πετάξεις, φίδι είσαι δε θ’ αλλάξεις
Όσα δάκρυα κι αν χάσεις, το φαρμάκι σου θα στάξεις

08:Σε παραδεχομαι

Πώς τη ζωή σου με άλλον φαντάστηκες;
Πώς το κορμί σου με άλλον μοιράστηκες;
Πώς ξεκινάς μια καινούρια ζωή;..

Σε παραδέχομαι,
το ‘πες και το ‘κανες, ψυχή μου.
Μόνος βρέχομαι
έξω απ’ το σπίτι σου.
Χαίρομαι που δεν έχεις πληγωθεί...
Σε παραδέχομαι,
απέδειξες πως είσαι δυνατή.
Το δέχομαι,
μα λάθος έκανες.
Ο δυνατός είναι αυτός που ακόμα προσπαθεί...

Πώς το μυαλό σου με άλλον μαγεύτηκε;
Πώς το φιλί σου τα χείλη του γεύτηκε;
Πώς ξεκινάς μια καινούρια ζωή;..

09:Δε ταιριαζετε σου λεω

Μπορεί να χάνεσαι και στη δική του αγκαλιά
μπορεί να λιώνεις και με τα δικά του τα φιλιά
μπορεί να νιώθεις όπως τότε ασφαλής μαζί του
μα σε ρωτάω, αυτός μπορεί να δώσει τη ζωή του;

Δεν ταιριάζετε σου λέω τόσο
αντικειμενικά σ’ το λέω
και άσ’ τις φίλες σου να λένε το αντίθετο
ξέρεις μάτια μου πού μένω
και όσο δίνεσαι θα περιμένω
από αντίδραση το ξέρω το έκανες και αυτό.

Μπορεί να καίγεσαι και στη δική του τη ματιά
μπορεί να έχει χιούμορ και άλλα τόσα περιττά
μπορεί να νιώθεις σαν παιδί όταν ξυπνάς μαζί του
μα σε ρωτάω, αυτός μπορεί να δώσει τη ζωή του;

Δεν ταιριάζετε σου λέω τόσο
αντικειμενικά σ’ το λέω
και άσ’ τις φίλες σου να λένε το αντίθετο
ξέρεις μάτια μου πού μένω
και όσο δίνεσαι θα περιμένω
από αντίδραση το ξέρω το έκανες και αυτό.

10:Ισως ησουν κυρια

Αδυναμία
Σώμα μουδιασμένο, ίσως ήσουν η μία
Όμως επιμένω, θα μπορούσες να με κάνεις ν’ ανασαίνω
Όχι να πεθαίνω...

Αμηχανία
Πάθος σκονισμένο, ίσως ήσουν κυρία
Όμως επιμένω, θα μπορούσες να είχες βάλει ένα φρένο
Στα λόγια σου επιμένω...

Μη μου τηλεφωνήσεις τίποτα μη ζητήσεις
Κοντά σου υποφέρω
Και σπάω το αστέρι που είχα τάξει να σου φέρω...

Μη μου τηλεφωνήσεις τίποτα μη ζητήσεις
Και θα τα καταφέρω
Είμαι σίγουρος το ξέρω...

Μη μου τηλεφωνήσεις τίποτα μη πιστέψεις
Μιλάει το ποτό
Στ’ ακουστικό προσμένω...

Αδυναμία
Στόμα μουδιασμένο, ίσως ήσουν η μία
Όμως επιμένω, θα μπορούσες να με κάνεις ν’ ανασαίνω
Και όχι να πεθαίνω...

Αμηχανία
Λάθος σκονισμένο, ίσως ήσουν κυρία
Όμως επιμένω, θα μπορούσες να είχες βάλει ένα φρένο
Στα λόγια σου επιμένω...

Μη μου τηλεφωνήσεις τίποτα μη ζητήσεις
Κοντά σου υποφέρω
Και σπάω το αστέρι που είχα τάξει να σου φέρω...

Μη μου τηλεφωνήσεις τίποτα μη ζητήσεις
Και θα τα καταφέρω
Είμαι σίγουρος το ξέρω...

Μη μου τηλεφωνήσεις τίποτα μη πιστέψεις
Μιλάει το ποτό
Στ’ ακουστικό προσμένω...

11:Θεος μου εισαι

Για δες μόνος μου τα `πινα εχθές
πως θες να ζήσω μακριά σου πες
για δεν μόνος μου τα πίνα εχθές
φωτιές ανάβεις στο μυαλό με καις
δε θέλω να γυρίσω

Γιατί να σ’ αγαπάω ποιο πολύ όταν μακριά μου είσαι
γιατί να θέλω πάλι το φιλί όταν απλά το χάνω
γιατί όταν νιώθω ελεύθερος νομίζω ότι θα πεθάνω
γιατί όταν δεν ξέρω που γυρνάς Θεός μου είσαι

Για δες μόνος μου τα πίνα εχθές
πως θες να ζήσω μακριά σου πες
για δεν μόνος μου τα πίνα εχθές
πληγές ανοίγεις στο κορμί με καις
και δεν μπορώ να ζήσω

Γιατί να σ’ αγαπάω ποιο πολύ όταν μακριά μου είσαι
γιατί να θέλω πάλι το φιλί όταν απλά το χάνω
γιατί όταν νιώθω ελεύθερος νομίζω ότι θα πεθάνω
γιατί όταν δεν ξέρω που γυρνάς Θεός μου είσαι

12:Παραμυθιαζομαι

Από πού ν’ αρχίσω, νιώθω πιο ευάλωτη από ποτέ
Δε θα σου δακρύσω, κι ούτε είμαι η ίδια όπως κάποτε
Να ζήσω έτσι, πώς; ο θάνατος αργός
Και μπαινοβγαίνεις σαν τον κλέφτη στο κορμί μου
Πώς και έρωτας κι εχθρός
Θυμάμαι είπες πως δεν έχεις νιώσει με καμιά όπως μαζί μου

Παραμυθιάζομαι, ξέρω πολύ καλά τι θα συμβεί
Κι ούτε που νοιάζομαι, θέλω μαζί να μας βρει το πρωί
Παραμυθιάζομαι, μιας νύχτας όνειρα εγώ κι εσύ

Από που ν’ αρχίσω, μέθυσε το σώμα μου όσο ποτέ
Δε θα σου δακρύσω, χάνομαι στα χέρια σου, άντρα δειλέ
Να ζήσω έτσι, πώς; ο θάνατος αργός
Και μπαινοβγαίνεις σαν τον κλέφτη στο κορμί μου
Πώς και έρωτας κι εχθρός
Θυμάμαι είπες πως δεν έχεις νιώσει με καμιά όπως μαζί μου

Παραμυθιάζομαι, ξέρω πολύ καλά τι θα συμβεί
Κι ούτε που νοιάζομαι, θέλω μαζί να μας βρει το πρωί
Παραμυθιάζομαι, μιας νύχτας όνειρα εγώ κι εσύ

Από πού ν’ αρχίσω, νιώθω πιο ευάλωτη από ποτέ...

phpBB [video]